Verzoek aan 2e Kamerleden

Ingezonden E-mail 02-02-2009:
Geachte 2e Kamerleden,

Aangezien wij door alle instantie in de steek worden gelaten ook zelfs door de fractie leden van de 2e Kamer voelde ik mij genoodzaakt om deze e-mail naar alle 150, 2e Kamerleden toe te zenden met het verzoek alles wat hier onder staat tot op de bodem toe uit te zoeken.

Algemeen Dagblad: vrijdag 5 december 2008

‘We zijn geestelijk vermoord’:

Door : FRANK VAN DEN ELSEN 

H.I.AMBACHT/BARENDRECHT – Bijna een jaar na de brute moord op hun 41-jarige dochter,
voelen Henk en Corrie Polie uit Hendrik-Ido-Ambacht zich ‘geestelijk vermoord’.

De angstige boodschap die Corrie 4 maanden voor haar dood schreef aan haar vader.

Ze leven alleen nog binnenshuis, met kalmeringsmiddelen en sigaretten. Ze hebben na de begrafenis nooit meer aan het graf gestaan van hun dochter, die ook Corrie heette, in haar woonplaats Barendrecht. Ze kunnen het niet opbrengen.

,,Eén keer per week naar de Aldi in Zwijndrecht, dat kan ik net aan,’’ vertelt hartpatiënte Corrie (60). ,,Ik wil geen bekenden tegenkomen, ik kan met niemand praten.’’

,,Ik snap niet dat we hier nog zitten, dat een mens dit volhoudt,’’ vult Henk Polie (62) aan. ,,Oud worden is mooi, maar niet zo. Het is schofterig.’’ Hij doelt erop dat hij en zijn vrouw nog vrijwel niets weten over het hoe en waarom van de moord.

Jaar na moord op dochter nog geen hulp of informatie

Corrie werd op 30 december 2007 voor de ogen van haar drie kinderen gedood. Zeven keer zou haar labiele vriend Chan S. (36) haar in de rug hebben gestoken, in het huis van zijn zus in het Belgische Peer, waar Corrie met de kinderen logeerde.

Die omstandigheden heeft justitie in Hasselt kort na de moord openbaar gemaakt. Daarna bleef het stil.

De ouders kennen de stand van zaken niet rond de vervolging van S. In maart zijn ze één keer gebeld door een Belgische politieman die enkele vragen had. In november hebben ze tweemaal gesproken met rechercheurs van het Landelijk Internationaal Rechtshulp Centrum.

Ze hebben geen advocaat om zich te kunnen voegen in het strafproces. Ze weten van ontreddering niet hoe ze daar aan moeten komen. Polie: ,,En die schoft krijgt wél een advocaat.’’ Deze week belde Slachtofferhulp hen plots spontaan. Polie: ,,Elf maanden te laat.’’ Slachtofferhulp zegt het erg te betreuren dat de situatie daar niet eerder bekend was.

Corrie sloeg ruim vóór haar dood alarm

‘Ik ben heel bang dat Chan mij neer gaat steken.’ Deze woorden liet de Barendrechtse Corrie Polie letterlijk optekenen in een uitgebreide aangifte van bedreiging bij de Rotterdamse politie, op 7 augustus 2007, in bureau Zuidplein. Minder dan vijf maanden later werd haar waarschuwing gruwelijke werkelijkheid in België.

,,Hij heeft gisteren of eergisteren nog een keer tegen mij gezegd dat hij mij koud had willen maken,’’ verklaarde Corrie bij de politie. Ze stond toen al op het punt met haar drie kinderen te vluchten naar Stichting Toevluchtsoord in Groningen.

Chan had haar al eens twee lange messen getoond met een lemmet van 40 centimeter. Vader Henk Polie uit Hendrik-Ido-Ambacht, waar Corrie opgroeide, is woedend, sinds hij weet over de aangifte. ,,Waarom hebben politie en justitie in Nederland niets gedaan met dit signaal? Dat neem ik ze echt heel erg kwalijk.’’

Henk en Corrie Polie en hun andere dochter Wilma wisten niet dat het zó erg was. Het proces-verbaal van de aangifte vond Wilma pas in de Groningse opvang, toen Corrie al dood was. Vier A4’tjes bleek de politie te hebben volgetikt over vernielingen in huis, intimidaties en bedreigingen door Chan, over wie Corrie verklaarde: ,,Hij is depressief en heeft borderline. Hij gebruikt cocaïne en is contactgestoord.’’

Henk en Corrie Polie vertellen samen: ,,We vonden Chan een rare vriend voor Corrie. Ze leerden elkaar anderhalf jaar na de dood van haar man kennen op internet. Bijna direct daarna werd Corrie zwanger van hem. Hij trok min of meer in bij haar en haar kinderen. Het ging veel te snel. Wij kregen geen band met hem. We vonden hem een patser, een loverboy op leeftijd. Er gebeurden gekke dingen. Corrie zat ineens zonder geld. We zagen blauwe plekken bij haar. Maar we wilden geen ruzie maken. Corrie was 41, we moesten het overlaten aan haar. Zij wilde haar problemen zelf oplossen. Al was ze een echt gezelligheidsmens, ze was ook een binnenvetter.’’

Uit de aangifte blijkt dat Chan aan Corrie had verteld dat een eerdere vriendin uit angst voor hem van een balkon was gesprongen.

Wanneer Chan sprak over Corries beide kinderen uit haar eerdere huwelijk, had hij het altijd over ‘die kutkinderen,’ staat ook te lezen in het proces-verbaal. Nadat de politie eens tussen de twee had moeten bemiddelen, zou Chan hebben gezegd: ,,Dit heeft natuurlijk gevolgen.’’

Corrie zei bij de politie: ,,Uit de manier waarop Chan dit zei, betekent dit dat hij mij dood gaat maken of dat hij mij dood laat maken.’’

Hij deed het uiteindelijk zelf. Corries ouders: ,,Voor zover wij hebben kunnen nagaan, heeft Corrie zich, na een paar maanden afkoeling en rust in Groningen, door Chan laten overhalen om de periode van Kerstmis tot Nieuwjaar toch weer samen en met de drie kinderen erbij door te brengen in het huis van zijn zus in België. We denken dat het is misgegaan toen zij aan het eind van die week haar koffers weer wilde pakken.’’

Chan zou in huis zijn begonnen te steken. Corrie heeft zelf naar haar kinderen geroepen dat ze moesten vluchten en probeerde zelf ook buiten te komen. De kinderen werden opgevangen door de bakker in de straat. Corrie overleed in de achtertuin aan haar verwondingen. Volgens de Belgische justitie zou Chan daarna zichzelf hebben geprobeerd om te brengen. Hoe is onduidelijk, maar hij kon ter plekke worden gearresteerd.

Pas na tien dagen kon Corrie worden begraven, bij haar overleden man in Barendrecht. Haar ouders konden het niet opbrengen afscheid van haar lichaam te nemen. Ze hebben ook het graf nog niet bezocht.

,,Ik ga elke dag door een hel,’’ zegt Corrie. ,,Alleen ouders van wie een kind vermoord is, snappen dat.’’

De nu 12-jarige dochter en 8-jarige zoon van Corrie zijn opgenomen in het gezin van zus Wilma. Vader Henk: ,,Die twee waren zussen, maar vooral ook vriendinnen. Wilma zegt altijd: ‘Dit zou Corrie ook voor mij hebben gedaan’.’’

Met de kinderen gaat het naar omstandigheden redelijk, al zijn ze volgens Henk angstig en stil. ,,Ze hebben nog weinig gepraat over wat er is gebeurd. Ik hoop dat een psychiater dat later allemaal nog uit die koppies kan krijgen.’’

Het derde kind van Corrie, van wie Chan de vader is, zien ze niet meer. Het 2-jarig jongetje woont in Peer bij de zus van Chan, die zich volgens Corrie en Henk ook van Chan heeft afgekeerd. Het verscheurt de grootouders. ,,Het is toch ons vlees en bloed, het is Corries kind. Maar hij heeft de Aziatische trekken van zijn vader. Als wenaar hem kijken, zien we ook die moordenaar. We hebben allemaal levenslang gekregen, de kinderen en wij. Nadat de oudste twee eerst al hun vader waren kwijtgeraakt aan kanker.’’

De financiële situatie is penibel, maar bovenal onduidelijk. Welk vermogen van Corrie resteert, is nog onbekend. Omdat haar geld na haar dood verdwenen bleek, moest de begrafenis worden betaald uit een collecte onder vrienden.

 

Zus Wilma en haar man hebben grote kosten moeten maken om twee kinderen in hun gezin erbij te kunnen nemen.

Henk Polie: ,,We willen dat die moordenaar smartengeld betaalt aan onze kleinkinderen. Zelf willen wij geen stuiver van hem.’’

Tegen Slachtofferhulp heeft hij gezegd dat ze nu niet meer hoeven aan te komen met psychische hulp. ,,Het beste dat ze voor ons als familie nu kunnen doen, is ons helpen aan een goede advocaat.’’ Polie vreest deze echter niet zelf te kunnen betalen van 1200 euro netto WAO in de maand. Hoe veel tijd er nog is om zich te voegen in de strafzaak, weten ze niet. ,,Uit België horen we niets.’’

AD bron: http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Binnenland/article/detail/2078048/2008/12/05/We-zijn-geestelijk-vermoord.dhtml
 

 

Hier onder staat nog een extra kolom uit de papierenkrant van het Algemeen Dagblad wat op dezelfde dag in de krant gestaan heeft dus op 05-12-2008

 

 

Door Henk Polie 7 december 2008

Hier onder een overzicht van hoe alles is mis gegaan. En niet zoals hier boven is weergeven.
En een dringend verzoek aan de 2e Kamer om dit tot de bodem uit te zoeken hoe het kan dat al deze instanties langs elkaar werken.

De landelijke politiewoordvoerder Jelle Egas verteld hier niet dat zijn collega’s mij wel degelijk de toezegging hadden gedaan op 7 november 2008 dat wij alsnog professionele politiehulp zouden krijgen en tevens begeleiding van een goede advocaat, deze mededeling werd nogmaals herhaald op 12 november 2008 door zijn collega in het bijzijn van een Belgische Politieagent en onze dochter Wilma die beloftes zijn zij nooit nagekomen.Daar de woensdag daarop 19 november 2008 een medewerkster van maatschappelijk werk mij opbelde met de mededeling dat zij mij op moest bellen voor hulp. Ik was totaal overdonderd en heb haar toen verzocht om mij een week later op terug te bellen.

De vrijdag daaropvolgend 29 november heb ik zelf contact opgenomen met het internationaal politiecorps te Rotterdam waar die dame mij mededeelde dat die mijnheer die bij ons was geweest niet aanwezig was en dus s’ maandag  1 december weer op zijn werk zou zijn. Of ik dan terug wilde bellen. Nu belde die bewuste collega mij zelf op maandagochtend  1 december om 10 uur op met de mededeling dat hij het helaas over heb moeten dragen naar de regio Dordrecht om dat wij onder dat district vallen en ik dan wel zelf voor een prodeo advocaat moest zorgen. Dat moet ik dan aanvragen bij de rechtsbijstandwinkel te Dordrecht.

De woensdag 26 november daarop heeft de maatschappelijk werkster mij nog gebeld en zij zou uit gaan zoeken wat zij voor ons kon doen. De vrijdag 29 november daarop belde zij mij met de mededeling dat zij het over moest dragen aan slachtofferhulp omdat zij niet voldoende op de hoogte zou zijn met de wettelijke rechtshulp om voor een advocaat te zorgen. Ik ging toen over de rooi-je daar ik nu weer van het kastje naar de muur werd gestuurd.

Toen heb ik tegelijk het AD gebeld of zij een interview konden afnemen en hebben een afspraak gemaakt voor aanstaande maandag 1 december 2008 om 15 uur en tot onze grote verbazing belde toen om 17:30 slachtofferhulp om een afspraak met ons te maken. Naar lang kijken in haar agenda kon dat pas op donderdag 4 december op mijn verzoek om 14 uur. Zij waren stipt op tijd en zijn tot ongeveer 17:30 gebleven.

Politiewoordvoerder Ger de Jong die maakt er helemaal een potje van om glashard te beweren dat zij onze dochter niet kon beschermen. Dit terwijl hij heel goed op de hoogte moet zijn geweest van het feit dat de moordenaar al een groot strafblad had waar minimaal 43 delicten in staan vermeld waarvan er zover ik weet enkele bij zijn met eerdere geweldmisdrijven, waarvoor hij 3 jaar in bewaring vast had gezeten. Ik zie dit dan ook van de moordenaar zijn kant uit als moord met voorbedachte rade en hij tot 30 december 2007 de tijd heeft gehad om het voor te bereiden daar onze Dochter al op 7 augustus 2007 aangifte had gedaan en een proces verbaal is opgemaakt.

Iedereen die in de politiek zit en door de belastingbetaler betaald word krijgt zware bewaking indien hij of zij bedreigd wordt. En dan zou de Nederlandse burgers geen bescherming kunnen krijgen? Dat kan hij nooit hard maken, tenzij onze hele Democratie al naar de knoppen is? Mijn vraag is dan ook om dit in een spoeddebat van de 2e Kamer aan de kaak te stellen bij de Minister van Justitie.

Voor nadere informatie over het proces-verbaal in Rotterdam op 7 augustus 2007 zie het onderstaande,
alleen zijn achternaam heb ik onzichtbaar gemaakt maar dat kunnen jullie zelf zo natrekken bij de Politie.

 

Voor een betere leesbaarheid van het onderstaande Proces – Verbaal,
klik op>> http://www.polie.nl/corrie/procesverbaal.htm

---

 

Mijn volgende vraag is ook aan de Minister van Justitie hoe het mogelijk is dat vanaf 9 januari 2008 al een filmfragment op YouTube kan staan wat voor ons schokkende beelden laat zien als nabestaanden en zeker als ook de kinderen dat ooit te zien krijgen, dit staat op een afdeling van RTVNoord uit Groningen en op de deze link:
http://www.youtube.com/watch?v=sikep4Nbn30 met onderstaande tekst er bij,

RTVNoord:  9 januari 2008
GRONINGEN – Een 41-jarige inwoonster van de stad Groningen is tijdens een familiebezoek in België vermoord door haar ex-vriend. Het slachtoffer werd voor de ogen van haar kinderen met meerdere messteken om het leven gebracht. Na de steekpartij probeerde de dader zelfmoord te plegen, maar dit mislukte. Het slachtoffer woonde bij de stichting Toevluchtsoord in Groningen. Die organisatie biedt onderdak aan mishandelde vrouwen en hun kinderen. De Groningse was bij familie in België om Oud en Nieuw te vieren.Eigen kanaal: rtvnoord Stijl: Broadcaster. http://www.youtube.com/user/rtvnoord

Daar ik omstreeks 27 oktober RTVNoord opgebeld heb en hun vriendelijk doch dringend verzocht heb om dat te verwijderen, weigerden zij dat, ik kreeg de keiharde mededeling dat dit nieuws was, waar op ik antwoordde dat ik alle begrip voor nieuws heb maar zulk nieuws toch zeker niet langer dan 1 week op het internet hoeft te staan maar zij weigerden dat er af te halen. Tot en met heden staat het er nog steeds op. Het lijkt mij onmogelijk dat zo iets wettelijk toegestaan is daar zelfs de Politie eerst toestemming aan Justitie moet vragen om een misdadiger of vermiste personen op het internet te mogen plaatsen.

Maar het ergste bij YouTube is nog wel dat iedere bezoeker het ook nog embeddend op zijn eigen Website of Weblog mag plaatsen. Dit kan toch niet waar zijn dat dit wettelijk is toegestaan? Graag een volledig antwoord hier op.

Ook rest mij de vraag hoe het mogelijk is geweest dat wij als ouders nooit door jeugdzorg en de Kinderbescherming zijn benaderd over de voogdijschap van onze kleinkinderen. De 2 kinderen van onze dochter haar eerste huwelijk zijn bij onze dochter Wilma ondergebracht maar het zoontje wat zij van die moordenaar had is bij hem zijn zus ondergebracht zonder dat wij een Woon of verblijf plaats weten. Dit had toch nooit mogelijk mogen zijn?. Tellen wij als Ouders van onze vermoorde dochter niet meer mee in deze maatschappij, waar schijnbaar de jeugdzorg zich meer rechten toe-eigend dan waar zij wettelijk recht op hebben?. Gaarne hier ook een volledig antwoord op.

Had men in België het recht om vanaf de dag van de moord op onze dochter de kinderen ruim 1 maand bij de ouders van die moordenaar onder te brengen, en dat zelfs de moeder van die moordenaar tot op de dag van de begrafenis op 9 januari 2008 niet tegen de kinderen heeft verteld dat hun Moeder tegelijk na die steekpartij was overleden maar hun had verteld dat zij nog leefde en in het ziekenhuis verbleef?. En zij dat pas op de dag vlak voor de begrafenis op aandringen van onze Dochter Wilma het toen pas tegen de kinderen heeft verteld. Dit noem ik beestachtig gedrag van die Moeder van de moordenaar en ook van Jeugdzorg Groningen dat die daar niet op toegezien hebben .
Maar ook dat de kinderen tegelijk na de begrafenis van hun moeder weer tegelijk terug moesten naar België en zelfs de kinderen niet eens een paar uren bij hun Tante en nichtjes en hun Opa’s en Oma’s mochten blijven. Een gruwelijker afscheid voor die kinderen en hun familie kun je je eigen toch niet voorstellen?.

Het gebeurde ook zelfs nog in opdracht en onder toezicht van Jeugdzorg Groningen. Hier verwacht ik ook uitgebreide antwoorden op, en nader te nemen maatregelen tegen zowel Jeugdzorg Groningen als ook tegen Jeugdzorg Rotterdam.

In afwachting van uw antwoord,

Hoogachtend,

Henk Polie

Noot:
Hier is tot op heden 10 november 2014 nooit een antwoord op gekomen door alle 150 2e kamer leden, zo zie je wat voor een mentaliteit zij hebben.

---

Advertenties